|
" بررسی تاثیر پاندمی کووید-۱۹ بر مدیریت شکستگی های استئوپروتیک هیپ در یکی از بیمارستان های مرجع ایران "
فاطمه یلمچی
محسن اسدی لاری
کاظم خلجی
| عنوان اصلي
|
:
|
بررسی تاثیر پاندمی کووید-۱۹ بر مدیریت شکستگی های استئوپروتیک هیپ در یکی از بیمارستان های مرجع ایران
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
Investigating the Impact of COVID-19 Pandemic on the Management of Osteoporotic Hip Fractures in One of the Referral Hospitals in Iran
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
فاطمه یلمچی
|
| استاد راهنما
|
:
|
محسن اسدی لاری
|
| استاد راهنما
|
:
|
افشین استوار
|
| استاد مشاور
|
:
|
کاظم خلجی
|
| استاد مشاور
|
:
|
پوریا تبریزیان
|
| نام مرکز
|
:
|
دانشکده بهداشت
|
| نوع مدرک
|
:
|
پایان نامه فارسی
|
| شماره رکورد
|
:
|
713825
|
| شماره مدرک
|
:
|
۲۱۳۰۰۹۹پ
|
| زبان مدرک
|
:
|
فارسی
|
| زبان اثر اصلي
|
:
|
فارسی
|
| سرشناسه
|
:
|
پایان نامه نویس یلمچی، فاطمه
|
| صفحه شمار
|
:
|
۷۸ص.
|
| مقطع تحصیلی
|
:
|
کارشناسی ارشد
|
| رشته تحصیلی
|
:
|
اپیدمیولوژی
|
| تاریخ دفاع
|
:
|
۱۴۰۲
|
| دانشگاه/ دانشکده
|
:
|
علوم پزشکی ایران
|
| موضوع
|
:
|
اپیدمیولوژی
|
|
|
:
|
Epidemiology
|
|
|
:
|
کووید-۱۹
|
|
|
:
|
COVID-19
|
|
|
:
|
شکستگی پوکی استخوان
|
|
|
:
|
Osteoporotic Fractures
|
| شناسه افزوده
|
:
|
استاد راهنمااسدی لاری، محسن
|
|
|
:
|
، استاد راهنمااستوار، افشین
|
|
|
:
|
، استاد مشاورخلجی، کاظم
|
|
|
:
|
، استاد مشاورتبریزیان، پوریا
|
| چکيده
|
:
|
عنوان پایان نامه: بررسی تاثیر پاندمی کووید-۱۹ بر مدیریت شکستگی های استئوپروتیک هیپ دریکی از بیمارستان های مرجع ایرانمقدمه: استئوپوروز یا پوکی استخوان یک چالش نگران کننده بهداشت عمومی در سراسر جهان است، مهمترین علامت این بیماری شکستگی است و شایع ترین محل شکستگی های ناشی از پوکی استخوان، ستون فقرات، لگن، ساعد و پروگزیمال هومروس است که در این میان شکستگی هیپ(لگن)، بیشترین عوارض و مرگ و میر را به خود اختصاص داده است. با شروع بحران پاندمی کووید-19، مدیریت و کنترل بسیاری از بیماری‌های مزمن، تحت تاثیرقرار گرفت و از آنجایی که شکستگی‌های لگن در ایران از مواردی است که منجر به بار بالینی و اقتصادی قابل توجهی می‌شود، لذا شناسایی تغییرات احتمالی در روند مدیریت و درمان این بیماری درشرایط پاندمی کووید-19، ضرورت یافت. بنابراین پژوهش حاضر باهدف شناسایی تغییرات رخ داده در روند درمان شکستگی های هیپ و پیامدهای آن در زمان پاندمی کووید-۱۹، انجام شده است تا در اتخاذ سیاست ها و تصمیمات کاهش آسیب وارد بر مدیریت شکستگی های هیپ درآینده، مفید و موثر واقع شود.روش کار: درمطالعه حاضر، اطلاعات روند درمان و پیامدهای شکستگی های هیپ، شامل تعداد موارد بستری، میانگین مدت زمان بستری، میانگین فاصله زمانی از زمان بستری تا زمان عمل جراحی، فراوانی جراحی های هیپ، فراوانی عفونت محل جراحی شکستگی های هیپ، فراوانی جراحی مجدد پس از جراحی اول شکستگی هیپ در بازه های زمانی ابتدای اسفند 1397 تاپایان بهمن ۱۳۹۸(مربوط به دوران پیش از پاندمی) واز ابتدای اسفند1398تاپایان آبان1400 (مربوط به دوران پاندمی) (2019-2021)، از طریق داده های به دست آمده ازپرونده های 672 بیمارشکستگی هیپ بالای 50 سال از سیستم اطلاعات بیمارستان (HIS) مرجع شکستگی (مرکز آموزشی، درمانی، پژوهشی شفایحیائیان)، استخراج شد. اطلاعات مربوط به مرگ در یک ماه پس از شکستگی و یک ماه پس از جراحی از پایگاه داده‌های ثبت مرگ و یا تماس با بیماران و خانواده‌های آنان به‌دست آمد. پس ازتجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط نرم افزار IBM SPSS Statistics v26، وضعیت مدیریت شکستگی هیپ در زمان قبل و حین پاندمی کووید- 19، بایکدیگرمقایسه شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین مدت زمان بستری در بیمارستان با تعدیل اثرمتغیرهای مخدوش‌کننده، در طول دوره پاندمی کووید-19 درمقایسه با دوره پیش ازپاندمی به‌طور معنا‌داری کمتر بود (36/3±01/ 5 روز) دردوره پاندمی کووید-19درمقایسه با (55/3±65/5 روز) دردوره پیش از پاندمی کووید-19. همچنین فاصله زمانی بستری تا زمان جراحی پس از تعدیل اثرمتغیرهای مخدوش‌کننده، در طول دوره پاندمی کووید-19 درمقایسه با دوره پیش ازپاندمی به‌طور معنا‌داری کوتاهتر بود، قبل از دوره پاندمی کووید-19 (3 روز، 3 IQR,) در مقایسه با دوره پاندمی کووید-19 (2 روز، 3 IQR,).در مجموع، 527 مورد (158 مورد در دوره قبل از پاندمی کووید-19و 369 مورد در دوره پاندمی کووید-19) تحت عمل جراحی قرار گرفتند، که از کل بیماران بستری شده، 4 مورد (2.01%) و 21 مورد (4.82%) در طول 30 روز پس از بستری در دوره های پیش از پاندمی و دوران پاندمی فوت کردند. همچنین 2 (1.27٪) و 17 (4.60٪) مورد به ترتیب طی 30 روز پس از عمل جراحی در طول دوره های پیش از پاندمی و دوران پاندمی، جان خود را از دست دادند. بدین ترتیب شانس مرگ ومیر سی روز پس از بستری و سی روز پس از جراحی بعد از تعدیل اثرمتغیرهای مخدوش‌کننده درزمان پاندمی کووید-19، به ترتیب سه برابر ((1.02-10.84) 3.33) و ده برابر ((61-1.71) 10.22) افزایش یافته است. نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه حاضر، تأثیر متفاوتی از پاندمی کووید-19بر مدیریت بیماران شکستگی هیپ در بیمارستان موردمطالعه، نشان داد. از جنبه مثبت، پاندمی کووید-19منجر به کاهش مدت بستری بیماران شکستگی هیپ در بیمارستان و همچنین کوتاه شدن فاصله زمانی بین بستری و جراحی شد. این یافته ها نشان می دهد پاندمی کووید-19، حداقل در بیمارستان مورد بررسی، تأثیر منفی بر مدیریت شکستگی هیپ نداشته است، با این حال، تحقیقات بیشتری برای بررسی سایر جنبه های خدمات به ویژه در بیمارستان های عمومی مورد نیاز است. ازطرفی، این مطالعه به روند نگران کننده افزایش میزان مرگ و میر طی 30 روز پس از بستری و 30 روز پس از جراحی اشاره کرد. پژوهش های بیشتری برای شناسایی سایر عوامل دخیل دراین افزایش مرگ و میر، مورد نیاز است. یکی دیگر از مشاهدات مهم این مطالعه، افزایش فراوانی بیماران شکستگی هیپ در میان سالمندان در طول پاندمی کووید-19بود، این مورد بر لزوم رسیدگی به بیماری‌های غیرواگیر همانند شکستگی هیپ سالمندان، حتی درزمان پاندمی بیماری‌های عفونی تأکید می‌کند. بی‌توجهی به این موارد در زمان رویارویی با بحران‌ها می‌تواند بارهای طولانی‌مدتی را بر سیستم مراقبت‌های بهداشتی تحمیل کند، که بر اهمیت حفظ خدمات بهداشتی ضروری در شرایط اضطراری برای اطمینان از مراقبت جامع برای همه بیماران تأکید می‌کند. کلمات کلیدی: استخوان، پوکی استخوان، شکستگی لگن، پاندمی کووید-19، ایران.کلمات کلیدي از پایگاه MeSH: Bone, Osteoporosis, Hip fractures, COVID-19
|
| چکيده
|
:
|
Title: Investigating the impact of COVID-19 pandemic on the management of osteoporotic hip fractures in one of the referral hospitals in IranIntroduction: The COVID-19 pandemic affected the management of chronic conditions such as hip fractures, worldwide. This study aims at investigating if the COVID-19 pandemic has affected hip fracture management in the referral orthopedic hospital in Iran.Material & Methods: We collected data on the management of hip fracture patients aged ≥50 admitted to one referral orthopedic hospital located in Tehran, Iran, during February 20, 2019 to February 19, 2020 (before the COVID-19 pandemic period) and February 20, 2020 to November 21, 2021 (during the COVID-19 pandemic period). The number of admissions and operations, length of hospital stay, and time from admission to surgery, number of surgical site infection and re-surgery of hip fractures, were recorded from the hospital information system (HIS) and compared between the two periods. One-month, all-cause mortality data were obtained from the death registry database or calling the patients and their families and compared between the periods before and amid the pandemic. After the data was analyzed using IBM SPSS Statistics v26, the status of hip fracture management before and during the COVID-19 pandemic was compared.Results: The mean of hospital stay was significantly lower in the pandemic period (5.01±3.36 days) compared to pre-pandemic period (5.65±3.55 days), adjusted for potential confounders (P= 0.019). Time from admission to surgery was statistically significantly longer before pandemic (3 days (IQR=3)) compared to the pandemic period (2 days (IQR=3)), adjusted for the potential confounders (p=0.004). In total, 527 cases were operated (158 cases during the pre-pandemic period and 369 cases during the pandemic period). From all the patients admitted, 4 (2.01%) and 21 (4.82%) cases died during 30 days after admission during the pre-pandemic and the pandemic periods, respectively, (Adjusted OR:3.33, 95% CI: 1.02-10.84, P=0.046), also 2 (1.27%) and 17 (4.60%) cases died during 30 days after surgery during the pre-pandemic and the pandemic periods, respectively, (Adjusted OR:10.22, 95%CI: 1.71–61, p=0.011).Conclusion: The findings of the study conducted during the COVID-19 pandemic in the referral hospital that we investigated in Iran revealed a mixed impact on the management of hip fracture patients. On the positive side, the pandemic led to a reduction in the length of hospital stays for hip fracture patients and also shortened the time interval between admission and surgery. This suggests that, at least in the context of the hospital investigated, the pandemic did not have a negative effect on hip fracture management. However, further research is needed to investigate other aspects of services especially in general hospitals. The study also noted a concerning trend of increased mortality rates within thirty days post-hospitalization and post-surgery. Further investigation is needed to identify the contributing factors behind this heightened mortality, highlighting the importance of understanding the impact of the pandemic on patient outcomes beyond the immediate surgical care. One significant observation was the uptick in hip fracture cases among the elderly during the pandemic. This emphasizes the need to address non-communicable diseases such as hip fractures, even amidst infectious disease outbreaks. Neglecting these conditions during crises can result in long-term burdens on the healthcare system, underscoring the importance of maintaining essential health services during emergency situations to ensure comprehensive care for all patients.Keywords: bone, osteoporosis, hip fracture, COVID-19 pandemic, Iran.Mesh Terms: (From MeSH,Bone, Osteoporosis, Hip fractures, COVID-19)
|
| |