|
" تأثیر مداخله مبتنی بر گفتار بر بارکار ذهنی و فشار تماسی بین دست و فرمان خودرو در هنگام رانندگی درون شهری در شرایط ترافیکی سبک و سنگین: یک مطالعه شبیه سازی شده رانندگی "
زهرا حضرتی
احسان گروسی
محمد صادق قاسمی
عنوان اصلي
|
:
|
تأثیر مداخله مبتنی بر گفتار بر بارکار ذهنی و فشار تماسی بین دست و فرمان خودرو در هنگام رانندگی درون شهری در شرایط ترافیکی سبک و سنگین: یک مطالعه شبیه سازی شده رانندگی
|
عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
The Effect of Speech-based Intervention on Mental Workload and Contact Pressure Between Hand and Steering Wheel During Urban Driving in Light and Heavy Traffic Conditions: a driving simulation study
|
نام نخستين پديدآور
|
:
|
زهرا حضرتی
|
استاد راهنما
|
:
|
احسان گروسی
|
استاد راهنما
|
:
|
ایرج علی محمدی
|
استاد مشاور
|
:
|
محمد صادق قاسمی
|
استاد مشاور
|
:
|
مهرداد کاظم زاده عطوفی
|
نام مرکز
|
:
|
دانشکده بهداشت
|
نوع مدرک
|
:
|
پایان نامه فارسی
|
شماره رکورد
|
:
|
714975
|
شماره مدرک
|
:
|
۸۱۳۰۰۲۸پ
|
زبان مدرک
|
:
|
فارسی
|
زبان اثر اصلي
|
:
|
فارسی
|
سرشناسه
|
:
|
پایان نامه نویس حضرتی، زهرا
|
صفحه شمار
|
:
|
۱۱۰ص.
|
مقطع تحصیلی
|
:
|
کارشناسی ارشد
|
رشته تحصیلی
|
:
|
ارگونومی
|
تاریخ دفاع
|
:
|
۱۴۰۳
|
دانشگاه/ دانشکده
|
:
|
علوم پزشکی ایران
|
موضوع
|
:
|
گفتار
|
|
:
|
Speech
|
|
:
|
هیجانها
|
|
:
|
Emotions
|
|
:
|
حوادث رانندگی
|
|
:
|
Accidents, Traffic
|
شناسه افزوده
|
:
|
استاد راهنماگروسی، احسان
|
|
:
|
، استاد راهنماعلی محمدی، ایرج
|
|
:
|
، استاد مشاورقاسمی، محمد صادق
|
|
:
|
کاظم زاده عطوفی، مهرداد
|
چکيده
|
:
|
هدف: وظیفه رانندگی منابع شناختی بالایی را فرا می خواند زیرا اپراتور خودرو باید عملکرد بصری، عملکرد شنوایی، تصمیم گیری و کنترل دستی وسیله نقلیه را مدیریت کند. هیجان بعنوان یک عامل استرس زا در حین رانندگی می تواند بر میزان عملکرد اثر تسهیل کننده و یا بازدارنده از نظر شناختی و رفتاری داشته باشد. یکی از منابع ایجاد هیجان حین رانندگی مکالمات سرنشینان خودرو برشمرده می شود. از این رو، هدف این مطالعه استفاده از جملات گفتاری با اثر هیجانی مثبت و منفی به عنوان مداخله جهت ارزیابی تاثیر آن بر متغیرهای شناختی راننده در طی یک مسیر رانندگی شبیه سازی شده شهری در شرایط ترافیکی سبک و سنگین بود.روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی از 50 نفر راننده (25 زن و 25 مرد) که واجد شرایط مطالعه بودند خواسته شد تا وظیفه رانندگی درون شهری را در یک شبیه ساز رانندگی در گروه های مداخله القای هیجان (مثبت و منفی) و کنترل (عدم القای هیجان) تحت شرایط ترافیکی سبک و سنگین رانندگی کنند. مداخلات گفتاری مثبت و منفی استاندارد شده توسط پژوهشگر که بعنوان کمک راننده در مطالعه حضور داشت به راننده القا می شد. قبل و بعد از هر مرحله، وضعیت هیجانی رانندگان با پرسشنامه ارزیابی هیجان مثبت و منفی (PANAS)، تعیین می شد. همچنین، در طول مراحل رانندگی میزان فشار تماسی بین دست و فرمان خودرو و ضربان قلب به ترتیب با استفاده از دستگاه سنجش فشار پنوماتیکی و ساعت هوشمند Garmineثبت می شد. علاوه بر این، در پایان هر مرحله، بارکار ذهنی رانندگان با پرسشنامه NASA_TLX مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره هیجان مثبت و منفی رانندگان در ابتدا و پایان وظیفه رانندگی در ترافیک سبک و سنگین تفاوت آماری معنادار (0.001>p) داشت. القای هیجان تاثیری بر میانگین و بیشینه فشار تماسی، میزان ضربان قلب و بارکاری نداشت. همچنین، بین میانگین بارکار ذهنی در ترافیک سنگین نسبت به سبک اختلاف آماری معناداری در مقایسه شرایط کنترل (0.026=p) یافت شد. در بررسی اثر جنسیت مشخص گردید که میانگین و بیشینه فشار تماسی و ضربان قلب هنگام رانندگی با القای هیجان مثبت و منفی در دو جنسیت متفاوت بود به صورتی که در تمامی حالات القای هیجان به غیر از ضربان قلب به صورت معناداری سبب افزایش این متغیرها در آقایان شده(0.001>p) بود. اما در متغیر بارکار ذهنی تفاوت آماری معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: براساس نتایج، مکالمات سرنشینان خودرو با تن هیجانی حین رانندگی بر میزان هیجان راننده ها اثرگذار بود. با این حال القای هیجانات با تکنیک گفتار، برروی متغیرهای مطالعه اثر معنادار نداشت. جنسیت و ترافیک جاده ای میتواند بر شاخص های ارزیابی شده رانندگی اثرگذار باشند که در این راستا مطالعات با اهداف ویژه پیشنهاد می گردد. کلیدواژه ها: بارکار ذهنی، فشار تماسی، مداخله گفتاری، هیجان، تصادفات جاده ای
|
چکيده
|
:
|
Title: The effect of speech-based intervention on mental workload and contact pressure between hand and steering wheel during urban driving in light and heavy traffic conditions: a driving simulation studyBackground: The task of driving calls for high cognitive resources because the vehicle operator must manage visual function, auditory function, decision making and manual control of the vehicle. Emotion as a stressful factor while driving can have a facilitating or inhibiting effect on the level of performance cognitively and behaviorally. One of the sources of emotion while driving is the conversations of car passengers. Therefore, the purpose of this study was to use spoken sentences with positive and negative emotional effects as an intervention to evaluate its effect on the driver's cognitive variables during a simulated urban driving route in light and dens traffic conditions.Methods: In this laboratory study, 50 drivers (25 women and 25 men) who were eligible for the study were asked to perform the inner city driving task in a driving simulator in the emotion intervention (positive and negative) and control groups (lack of emotion) drive under light and dens traffic conditions. Standardized positive and negative speech interventions were transferred to the driver by the researcher who was the driver's assistant in the study. Before and after each step, the emotional state of the drivers was determined with the Positive and Negative Emotion Assessment Questionnaire (PANAS). Also, during the driving stages, the amount of grip pressure between the hand and steering wheel and the heart rate were recorded using a pneumatic pressure measuring device and a Garmine smart watch, respectively. In addition, at the end of each stage, the mental workload of the drivers was evaluated with the NASA_TLX questionnaire.Results: The average score of positive and negative emotions of drivers at the beginning and end of the driving task in light and heavy traffic had a statistically significant difference (p<0.001). Emotion intervention had no effect on average and peak grip pressure, heart rate and workload. Also, a statistically significant difference was found between the average mental workload in dens traffic compared to the style in the comparison of control conditions (p=0.026). In examining the effect of gender, it was found that the average and peak grip pressure and heart rate while driving with positive and negative emotion intervention were different in both sexes, so that in all emotion intervention situations, except for heart rate, these variables significantly increased in men. was (p>0.001). However, no statistically significant difference was found in the variable of mental workload.Conclusion: Based on the results, the conversations of car passengers with emotional tone while driving had an effect on the level of emotion of drivers.However, intervention of emotions with speech technique had no significant effect on the study variables. Gender and road traffic can have an effect on the evaluated indicators of driving, in this regard, studies with special objectives are suggested.Keywords: mental workload, grip pressure, speech interference, emotion, road accidents
|
| |